به گزارش ایمینو، نانوذرات مبتنی بر فلز دارای ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی زیادی هستند که به آنها اجازه می‌دهد با ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های مضر برهمکنش داشته باشند. به عنوان مثال، نانوذرات طلا، مس، نقره، تیتانیوم و روی فعالیت ضدویروسی گسترده‌ای را حتی در دوز کم از خود نشان می‌دهند از این رو منسوجات ضدویروسی را می‌توان با اتصال نانوذراتی مانند نقره، مس، روی و زئولیت از طریق جذب فیزیکی و تبادل یونی، به محصولات نساجی، تولید کرد.
چارچوب‌های آلی فلزی(MOFs) هنگامی که با عناصر ضد ویروسی مانند روی و نقره به عنوان حامل خوبی از نانوذرات کاربردی عمل می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده است که MOF های ایمیدازولات روی(ZIF-۸)، بروی پارچه‌ها ظرفیت جذب امیدوارکننده‌ای برای ویروس‌ها و باکتری‌ها از خود نشان می‌دهند که می‌توانند در زیر نور غیرفعال شوند. با این حال، برخی از معایب استفاده از MOF های ZIF-۸، از دست دادن جرم اولیه، دوام محدود و کاهش سهولت استفاده از پارچه است.
سلنیوم(Se) یک متالوئید و عنصری نیمه هادی فعال فوتوالکتریک است که در مونتاژ سلول‌های خورشیدی و تولید شیشه استفاده شده است و نانوذرات سلنیوم (SeNPs) دارای قابلیت رنگ‌آمیزی، همراه با خواص ضد میکروبی، ضد توموری، آنتی اکسیدانی و آنتی بیوفیلمی و با سمیت سلولی کم همراه هستند. به تازگی SeNP ها به عنوان عوامل ضد ویروسی برای انواع مختلف پارچه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
برای این منظور، محققان SeNP ها را از طریق یک روش چاپ صفحه تخت روی پارچه پلی‌استر پیوند زدند و فعالیت ضدمیکروبی آنها را علیه ویروس کرونا، سودوموناس آئروژینوزا، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تیفی و اشریشیا کلی مشاهده کردند. این محققان متعاقبا یک سنجش MTT انجام دادند و مشاهده کردند که پارچه‌های پلی استر چاپ شده با SeNP سمیت کمی برای پوست انسان دارند.
میکروسکوپ الکترونی عبوری(TEM) نانوذرات کروی را نشان داد که به خوبی در یک محلول کلوئیدی پراکنده شده بودند. تجزیه و تحلیل پراش اشعه ایکس(XRD) تشکیل SeNPهای کریستالینیتی و رسوب آنها بر روی سطح پارچه پلی استر چاپ شده را تایید کرد.
