*آقای مهندس برای شروع بحث بفرمایید بگویید شرکت دابو صنعت با چه ایدهای تاسیس شد و در تولید چه رویکردی داشته است؟
پدر بنده موسس این شرکت بوده و این کار را با توجه به نیاز آن زمان بازار ساختمان انجام داده که شدیدا نیاز به بویلرها و مبدلهای آب گرم داشتند. به نوعی میتوان گفت در آن موقع آب گرم مصرفی به خانه مردم آمده بود و عملا حمامهای عمومی و گرمابهها جای خود را به منازل مسکونی میدادند. این موضوع ما را به این سمت برد تا در صنعتی سرمایه گذاری کنیم که در زمینه ساختوساز، تجاریسازی و برجسازی پیش میرود و عملا با این ایدهای که پدر بنده داشته و تحقیقاتی که در بازار داشت، متوجه شد که نیاز بازار چیست و به سمت تولید بویلر آب گرم ترغیب شد. در ابتدا کار خود را در یک فضای کوچک 300 متر مربعی و با دو نیروی کار شروع کردند. برند اول ما «پارس صنعت» بود که ثبت نشده بود؛ یعنی فقط با پارس صنعت کارمان را ادامه دادیم تا اینکه بعد از یک سال کار موفق در این بخش، برای ثبت این برند اقدام کردیم. با ثبت این برند مخالفت شد و گفتند که شما باید برند جدیدی را که ابتکاری از خودتان باشد ثبت کنید. ما نیز دابو صنعت را انتخاب کردیم. این نام به نام منطقهای که در آن زندگی میکردیم ارتباط دارد. چون منطقه روستایی که ما در آن زندگی میکنیم منطقهایست که در محدوده میان جاده آمل و فریدونکنار واقع شده و تقریبا ۷۰ روستا را در برمیگیرد و به آن منطقه «دابو» میگویند. دابو در لغت مازندرانی یعنی دائم او به معنی دائم آب و همیشه آب. آنچه که ما میساختیم با آب ارتباط داشت و عملا ابتدای کار ما آب بوده. دابو یک معنی دیگر هم دارد؛ «دا» از مادر میآید و «بو» از پدر میآید. در واقع دابو پدر و مادر هم معنی میدهد. «دابوصنعت» یعنی پدر و مادر صنعت؛ نامگذاری شرکت ما بر این اساس بوده است. «دابوصنعت» برند تجاری ماست ولی نام شرکت ما «مخزن فولاد رافع» است و در عرصه مخازن کار میکنیم. اکثر جنسهای ما فولاد است و رافع هم اسم برادر چهارم ماست که تاسیس کارخانه با تولد ایشان تقریبا در یک سال بوده است.
*کارخانه در چه سالی تاسیس شد؟
ما از سال 1373 شروع به کار کردیم ولی فعالیت رسمی و ثبت قانونی ما سال 75 بوده است.
*چه اتفاقی افتاد که شرکت شما یک شرکت دانشبنیان شد؟
از زمانی که بحث شرکتهای دانشبنیان در سال ۹۲ مطرح شد، شرکت ما نیز تقریبا با توجه به ابتکارات بسیار خوبی که داشتیم و محصولات جدید شرکت که همهشان نو و هایتک بوده و گاها نمونه خارجی هم اصلا نداشته، به پارک علم و فناوری مازندران ورود کردیم. سپس آنجا دفتر کار گرفتیم، همکارانمان آنجا مستقر بودند و از کانال همان دفتر پارک به معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری معرفی شدیم که بنا بر ارزیابی که انجام دادند، ما اولین شرکت دانشبنیان در صنعت بویلر و مبدل حرارتی با محصولات دانشبنیان که شامل پکیجهای موتورخانه چندمنظوره، بویلرهای زغالسنگی و محصولات دیگر میشدند، معرفی شدیم. همانطور که میدانید مجوز شرکتهای دانشبنیان هر دو سال قابلیت تمدید دارد به شرط آنکه شرایط و ضوابط یک شرکت دانشبنیان مثل ارائه یک محصول تازه را دارا باشد؛ یعنی باید آن محصول قابلیت ارائه به بازار و مستندات را داشته باشد. شرکت ما توانست ۶ سال متوالی به این مهم دست یافته و مجوزهای دانش بنیانی را دارا باشد و تقریبا امسال دوره چهارم ما هم تمام میشود و وارد دوره پنجم میشویم.
*"دابوصنعت" توانسته نیاز واحدهای بزرگ معدنی هم پاسخ دهد؟
بله. مجموعه دابو صنعت با توجه به برخورداری از نیروهای متخصص و گروه تحقیق و توسعه و همچنین استفاده از تجهیزات ساخت روز دنیا توانستهایم در برخی از صنایع مادر کشور از جمله صنایع فولاد اقدام به بومی سازی نمودهایم. قابل ذکر است این بومی سازی منجر به خروج ارز از کشور شده که ساخت این تجهیزات در مجموعه دابو صنعت با یک پنجم هزینه معادل خارجی آن ساخته شده است. به همین خاطر با صنایع فولادمبارکه اصفهان، ذوب آهن و ... جهت بومی سازی و ساخت تجهیزات موردنیاز مانند کوره، وان اسیدشویی، مبدل های حرارتی خاص و ... ارتباط نزدیک داریم.
* در بازار داخلی رقیبی دارید؟ هدف شما در تولید بر مبنای کدام نیاز صنایع است؟
درخصوص سوال نخست باید بگویم خیر، تقریبا میتوان گفت که در بازار داخلی رقیبی نداریم و در خیلی از مناقصات شاید اصلا رقیبی وجود ندارد. یک مثال میزنم؛ سال ۹۳ پژوهشگاه صنعت نفت در خصوص تولید بنزین یورو ۴ و تولید آزمایشی این بنزین، مناقصهای برگزار کرد که شرکت ما با توجه به اینکه تجهیزاتمان خیلی کوچک بود، تیم مدیریتی تصمیم گرفت که با یک قیمت بسیار بالا از این مناقصه صرفهنظر کند. قیمت برآوردی ما تقریبا ۶ میلیون تومان بود که آن موقع ۶۰ میلیون تومان قیمت اعلام کردیم و جالب است که وقتی مناقصه برگزار شد، به من زنگ زدند که شما با این قیمتی که اعلام کردید مطمئن هستید؟ من فکر کردم اشتباه کردیم و شاید داریم بازخواست میشویم، گفتم حالا جای تخفیف هم برای شما دارد. گفتند خیر، بحث تخفیف نیست و قیمتهایی که ما الان از خارجیها داریم بالای ۳۰۰ میلیون تومان است و شما با ۶۰ میلیون تومان ورود کردید و این برای ما جای تعجب دارد و قصد داریم از شرکت شما بازدید کنیم؛ در صورتی که قیمت برآوردی ما ۵ یا ۶ میلیون تومان بود. آن پروژه، پروژه بسیار خوبی شد که هنوز هم تجهیزات ما در پالایشگاه است. نیاز این پروژه را تامین کردیم، ساختیم، تحویل دادیم و برایشان راهاندازی هم کردیم. ما تقریبا شاید بالای ۱۰-۱۲ پروژه داشتیم که برای اولین بار در کشور اجرا شده که هیچ نمونه مشابهای ندارد. وقتی این محصولات به تولید انبوه میرسد و از صنعت به صنعت دیگری اطلاعرسانی میشود، بومیسازی جریان می گیرد و آن واحدها ورود پیدا میکنند و با ما وارد مذاکره میشوند که این تجهیزات را از ما بخرند. تقریبا میتوان گفت ۲۰ درصد آنچه که ما میسازیم، اصلا رقیب ندارد.
*آیا به بازار خارجی هم ورود کردید؟
بله، ما در حال حاضر صادرات بسیار خوبی چه با واسطه و چه بدون واسطه داریم؛ چون با برخی از کشورها با واسطه میتوانیم کار کنیم و عملا امکان صادرات محصولات ما وجود ندارد؛ ولی با برخی از کشورها به صورت مستقیم میتوانیم کار کنیم. یکی از علتهایی که الان صادراتمان خوب است دلیلش اینست که ما تحت لیسانس آلمان در بخش بویلرها هستیم. زمینههای فعالیت دابوصنعت نفت و گاز و انرژی، بیمارستانها و مراکز درمانی، هتلها و مراکز اقامتی، دانشگاهها و مراکز آموزشی، ارگانها و سازمانهای دولتی، کارخانجات و مراکز صنعتی و سالنهای ورزشی و استخرها و آخرین زمینه فعالیت ما صادرات است. در زمینه صادرات، محصول دانشبنیان ما مشعلهای زغالسنگسوز است که صادرات بسیار خوبی به ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان و ترکیه داریم.
با توجه به اختلاف قیمتی که محصول ما با ترکها دارد، بازار خیلی خوبی داریم که الان عملا دابوصنعت دفتری را در استانبول گرفته که بر روی آن سرمایهگذاری بیشتری انجام میدهد تا به عنوان یک محصول مثبت CKD به استانبول بفرستیم و ۱۰ درصد تکمیل کار آن در استانبول انجام شود تا بتوانیم هم بازار ترکیه را داشته باشیم و هم از کانال ترکیه بتوانیم به کشورهایی که از نظر سیاسی با آنها مقداری مشکل ارتباط بانکی یا ارتباطات کاری داریم، از آنجا صادر کنیم. همچنین سال ۱۳۸۳ در باکوی آذربایجان دفترمان را راهاندازی کردیم و در ارمنستان، عراق، اربیل، بغداد و بصره هم توانستیم نمایندگی خودمان را داشته باشیم.
* در حال حاضر اصلی ترین چالش شرکت دابوصنعت چیست؟
ما در حال توسعه هستیم. سازمان خود را از نظر فضای فیزیکی کار توسعه میدهیم. الان تقریبا تمام زمینی که کارخانه دارد ۱۳ هکتار در شمال کشور است که سعی در ادامه مسیر با سرمایه گذاری خوب هستیم.با توجه به اینکه قصد داریم بازار صادراتیمان را گسترش دهیم، اگر سیستم بانکی نتواند امسال تسهیلات سرمایه ثابتی به ما اختصاص دهد، برای احداث و تاسیس (توسعه فیزکی کارخانه)، شاید نتوانیم خیلی از بازارها را امسال پشتیبانی کنیم. امیدواریم که سیاست سیستم بانکی بهبود پیدا کند و بتوانیم جذب سرمایه از سیستم بانکی داشته باشیم.
* در حال حاضر چند نفر در مجموعه شما مشغول به کار هستند؟
الان ۵۰۰ نفر در مجموعه ما مشغول به کار هستند که از این ۵۰۰ نفر، ۲۶ نفر در دفتر تهران هستند و بقیه آنها در کارخانه شهرک صنعتی شهدای محمودآباد هستند.
* آقای مهندس برای جمعبندی بحث، به نظر شما مرکز نوآوری ایمینو به عنوان تسهیلگر ایدههای نوین در معادن کشور چه کمکی میتواند به شرکتهای دانشبنیان از جمله شما داشته باشد؟
ما با شرکتهای بزرگی همکاری داریم. اما بسیاری از شرکت ها شناخت کاملی از محصولات و فعالیت ما ندارند و عدم شناخت وجود دارد. همین موضوع باعث میشود بسیاری از پروژهها را از دست بدهیم یا خیلی از دوستان درگیر شرکتهایی با عدمتوانایی کار شوند که این باعث می شود پروژهشان به تاخیر بیافتد یا پروژهشان متوقف شود و در نهایت به خرید خارجی رو بیاورند که با قیمت بسیار گزاف و خیلی بالا میتوانند پروژه خود را اجرایی کنند. ما آمادگی کامل داریم برای انجام پروژههایی که اصلا در ایران ساخته نشده و یا تامین کنندهای نیست. مجموعه ما دارای دانش فنی و مهندسی خیلی خوبیست که توانستیم این شرکت را سرپا نگه داریم. بنابراین ایمینو میتواند به ما در راستای توسعه بازار و تسهیلگری در بخش معدن کمک کند و ما را به جامعه صنعتی و معدنی کشور معرفی و متصل کند.