منصور قربانی در گفت وگو با مجله رادیویی "سی دید" بیان کرد:
در مقوله‌ی آموزش، واقعیت این است که آموزش هم در دانشگاه‌ها و هم در صنعت معدن و زمین‌شناسی باید با توجه به نیاز کشور در روز مورد ارزیابی قرار بگیرد. معاونین وزارت صمت و معاون‌های وزارت علوم در انتخاب نوع رشته، نوع درس‌ها، چگونگی درس‌ها و نیازهایی که صنعت دارد باید با هم هم‌اندیشی کنند و درس‌ها و رشته‌هایی ارائه بشود که موردنیاز صنعت معدنکاری و زمین‌شناسی هست.
او همچنین افزود: اداره‌های اجرایی در امور زمین‌شناسی و معدن باید هر سال دوره‌های آموزشی برای افزایش تجربیات و آموخته‌های کارشناسان خودشان را داشته باشند. اصولا چیزی که در دانشگاه تدریس می‌شود خیلی عالی و خوب است؛ ولی صنعت مطالعات کاربردی را می‌طلبد. بنابراین آموزش کاربردی در اداره‌های اجرایی موردنیاز است و به‌خصوص اینجا دیگر استاد دانشگاه نباید باشد؛ بلکه اینجا باید متخصصین باتجربه و باسابقه در هر رشته به‌خصوص آنهایی که دارند بازنشست می‌شوند باید تجربیاتشان را به بخش جوان منتقل کنند. تجربیات به‌صورت یک علم شفاهی در معادن باید مطرح بشود؛ یعنی تجربیات و مستندسازی کارهای گذشته باید به‌روز شود و در کتابخانه‌های بخش‌های اجرایی انباشته بشود.
قربانی در گفت و گو با شبکه ایمینو ادامه داد: مساله‌ی دیگر در مقوله بودجه‌ها هست و امکاناتی که باید در بخش‌های اجرایی سازمان‌های مرتبط با زمین‌شناسی و معدن باید مورد توجه قرار بگیرد. با بودجه‌های کوچک نمی‌شود اکتشافات بنیادی کرد. با بودجه‌های کوچک نمی‌شود اطلاعات پایه‌ی وسیع تهیه کرد. نیاز به بودجه‌های چند صد میلیارد تومانی است. این مملکت بی‌پول نیست. شما وقتی تصویب می‌کنید کل بودجه‌ی اکتشافی را یک عددی در حدود چند میلیارد می‌گذارید یا بودجه‌ی سازمان زمین‌شناسی را حدود چند میلیارد می‌گذارید، این فقط می‌تواند آن هزینه‌ی جاری را انجام بدهد! بنابراین کاری از آن برنمی‌آید. نیاز هست که بودجه‌های چندصد میلیارد تومانی که در این مملکت فراوان هست در بخش زیربنایی مطالعات زمین‌شناسی و اکتشافی به‌کار گرفته بشود.
در پایان رییس انجمن زمین شناسی ایران خاطر نشان کرد: مساله‌ی دیگر نگرش به اکتشاف هست که باید مورد توجه قرار بگیرد. ما ببینیم که نیازمان چه هست. ما در اکتشاف نیاز داریم افق‌های معدنی چه فلزی و چه غیرفلزی ممورد ارزیابی و شناسایی قرار بگیرند. ما نیاز داریم به اینکه بدانیم اکتشافات ما از چه عمقی باید بگذرد. ما اکتشافات ژرف را نیاز داریم. همه جای دنیا تا چند هزار متر در زیر پایشان (زمین‌شان) را می‌دانند که چه مطالعاتی انجام شده و چه مواد معدنی‌ای دارد. ما چه مقدار اکتشافات بنیادی و اکتشافات عمیق انجام دادیم؟ ذخایر بزرگ که ارث پدری بوده را تمام کردیم. تمام ذخایر بزرگ که در حال اتمام هست چه ذخایر فلزی آهن چه سرب و روی و چه مس، اینها تقریبا ذخایری هستند که از 50 سال پیش شناخته شدند و ما آنها را در حقیقت داریم تمام می‌کنیم. برای ذخایر جدید دیگر ذخایر سطحی تقریبا شناخته شدند. ما باید ذخایر عمیق را کشف کنیم و راه به‌دست آوردن را تجربه کنیم.
