عرصه‌ای حیاتی و راهبردی که نیاز همه جوامع بشری است و در دنیا شرکت ها، مجموعه ها و استارتاپ‌های فراوانی در این حوزه فعالیت و با هم رقابت می‌کنند تا بهترین، کاربردی‌ترین و همه‌گیرترین شیوه آموزشی را با کمک فناوری های نوظهور به جامعه ارائه کنند و برنده این رقابت سودمند و پرتقاضا باشند.
این صنعت جهانی؛ با کمک 8 فناوری «اینترنت اشیا»، «بلاکچین»، «هوش مصنوعی»، «اپلیکیشن موبایل»، «پلت فرم آنلاین»، «واقعیت مجازی»، «واقعیت افزوده» و «پردازش ابری» در دنیا به سرعت در حال توسعه یافتن است و کشورها با «ارتقاء زیرساخت ها و ابزارهای آموزشی و خدمت رسانی»، «توسعه مهارت های شغلی و حرفه‌ای»، «آموزش محتوای تحصیلی به دانش آموزان و دانشجویان» و «سواد هزاره سوم با محوریت کودکان و دانش آموزان دبستانی» به گسترش همه جانبه آموزش ورود کرده‌اند.
اما توسعه صنعت آموزش در دنیا با چالش هایی همچون نعدم جذابیت فضا و فرآیند آموزشی»، «عدم توزیع متوازن و عادلانه آموزش و یادگیری در همه مناطق»، «ناکارآمدی نظام آموزش سنتی و عدم تناسب محتوای آن با نیازهای جامعه» و «عدم استفاده از ظرفیت فناوری برای بهبود فرآیندهای اجرایی آموزشی» و غیره مواجه است.
شاید این چالش ها را بتوان با راهکارهایی پاسخ داد؛ اما این کار تنها با یک همکاری همه جانبه از سوی نهادهای تاثیرگذار در امر آموزش و مدیران دولتی و شرکت های خصوصی امکانپذیر است. در ایران هم برای موفقیت در این امر نیازمند شکل گیری شبکه ای از همکاری ها میان دولت و شرکت های دانش بنیان و خلاق هستیم تا بتوانند با کمک هم و با روش هایی چون شخصی سازی و توسعه آموزش حرفه ای، تسهیل دسترسی به آموزش، تغییر فضای آموزشی و بهره گیری از روش ها و ابزارهای نوینو بهبود کارایی مدارس و نهادهای آموزشی؛ ارتقای سطح کیفی و کمی آموزش در کشور را محقق کنند.
معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم به عنوان نهادی پیشرو در توسعه فناوری های کاربردی و توسعه علمی کشور از تخصص‌ها، خلاقیت‌ها و توانمندی‌های شرکت های دانش بنیان و خلاق برای توسعه حوزه آموزش در کشور استقبال و حمایت می کند.
